انسان کامل

هر جوينده واقعی خداوند باید کامل باشد. هر یک از ما باید تلاش کنیم کامل شویم.

برای کامل شدن چون خداوند باید آرزوی کمال داشته باشیم. بیائید هر یک از ما آرزوی کمال داشته باشیم.

نشانه انسان کامل چیست؟ اینکه او سرگردان نیست. چند نفر از ما سرگردان نیست؟ به نظر می رسد که ما یک جا نشسته ایم. ولی ذهن ما به پرسه زدن ادامه می دهد. از شاعری پرسیدند: «سریع ترین و تندترین چیز در دنیا کدام است؟» و او جواب داد: «ذهن» ببینید ذهن با چه سرعتی سفر می کند – سریع تر از صدا، سریع تر از هواپیمای کنکورد. یک لحظه این جاست لحظه دیگر آن سوی دنیا در نیویورک است و لحظه بعدی در تایوان. ذهن به پرسه زدن ادامه می دهد. ذهن هرگز آرام نمی شود.

وقتی ذهن پرسه می زند، ما هم با آن پرسه میزنیم. جسم ما ممكن است در یک جا باشد. ولی افکارمان پراکنده است. مرتبا از یک جا به جایی دیگر، از یک موضوع به موضوعی دیگر، از یک شکل به شکل دیگر حرکت میکند. فرض کنید من از شما بخواهم ذهن خود را روی یک چیز یک فكر فقط برای یک دقیقه ثابت نگه دارید، چند نفر از شما قادر به این کار است؟ آیا می توانید ذهن خود را برای نیم دقیقه آرام نگه دارید؟ من به شما نیم دقیقه سکوت می دهم، به من بگوئید در طول این مدت کوتاه – خیلی خیلی کوتاه – آیا ذهن کسی از شما آرام مانده است؟ اگر راستگو باشید به من خواهید گفت که حتی در آن مدت خیلی کوتاه، ذهن شما به پرسه زدن ادامه داده است.

انسان کامل کسی است که پرسه زدنش متوقف شده باشد. او هم مثل ما تجربه های زیادی دارد. او هم رنج برده است. او هم اشک ریخته است. او هم دعا کرده است. او هم سرودهای مذهبی خوانده است. او توسط چرخهای خردكننده “مايا” له شده است و بالاخره روحش يخته شده و به کمال رسیده است. دیگر پرسه نمی زند.

انسان رنج می کشد چون پرسه می زند. علت پرسه زدن آنها سه جنبه دارد. “مايا” هم سه صورت، سه شاخه دارد.

1- اولین جنبه، لذت و احساس رضایت است. ببینید چگونه خوشی ما را به سوی خود می کشد. سینما، تئاتر، باشگاه، بار، ديسكو – تمام این چیزها و بسیاری چیزهای دیگر ما را جذب می کنند و خواهش ها را در ما برمی انگیزند.

این خواهش هاست که باعث می شود پرسه بزنیم. همین الان خیلی از ماها بسیاری از خواهش ها را داریم. گرچه ایجا نشسته ایم ولی دنبال خواهش هایمان پرسه می زنیم. همه دنیا دارد دنبال خواهشها می دود و به آهنگ آنها میرقصد. این رقص خواهشها، رقص مرگ است. اگر شما می خواهید کامل باشید از خواهشها دور شوید. خواهشها را در اختیارتان بگیرید. اجازه ندهید خواهشها بر شما چیره شوند.

2- دومین صورت، دومین شاخه “مايا” ثروت است. ببینید چطور مردم دنبال ثروت میدوند. آنها بیشتر و بیشتر ثروت جمع می کنند. آنها وقت برای خرج کردنش را ندارند! ناگهان مرگ بر آنها وارد می شود و میلیونها ثروت خود را ترک می کنند و دست خالی به دنیای دیگر می روند.

3- سومین صورت “مايا” نام، شهرت، بزرگی دنیوی است. مردمی هستند که از خوشی ها دوری می کنند، از ثروت خود را کنار می کشند ولی همانها نام و شهرت و محبوبیت عمومی می خواهند. آنها کف زدن و هورا کشیدن مردم را می خواهند. آنها هم زندانی “مایا” هستند و به كمال نخواهند رسید.

اوه، بله، کسی که میخواهد به کمال برسد، باید از این سه دام بگریزد – « خوشیها، ثروت، قدرت» ،نام مقدس خدا را بخواند. بارها و بارها نام او را بخواند، با عشق و حسرت قلبی، با چشمانی اشک آلود و عاشقانه در خدمت رنج کشیدگان و دردمندان باشد و شما هم، به كمال خواهید رسید و شما هم پر از لذت خواهید شد. لذتی که پایانی ندارد!

برگرفته از کتاب چرا انسان های خوب رنج می برند اثر جی.پی.واسوانی ملقب به دادا