سال 95 شروع شد و مثل همیشه دلم می خواد که بهتر از قبل باشم اما هیچ وقت اون طور که می خواستم تغییر نکردم و خیلی کم تونستم به اهداف زیادی که تو ذهنم داشتم برسم. وقتی که چند روز پیش به دلیلش فکر میکردم به خودم گفتم که برای رسیدن به اون اهدافم چه کارایی رو انجام دادم یا چه کارایی رو نکردم آخرش به این نتیجه رسیدم که واقعا دور از انتظار نبود که به اکثرشون نرسم چون اصلا بهایی بهشون ندادم و قدم چندانی برای رسیدن بهشون بر نداشتم که دلایل مختلفی داشته مثل تنبلی و امروز فردا کردن و حالا وقت هست یا مشکلاتم زیاده  ، وقت ندارم الان یا اینکه ممکنه نرسم بهش و خیلی چیزای دیگه که مطمئنا برای همه پیش میاد و از این بهونه ها فراوون دارن اما خداییش اگه می خواستم و باور داشتم حتما به همه اهدافم رسیده بودم.

امیدوارم که تو سال جدید به لطف خدا بتونم ارادم رو قوی تر بکنم و باور داشته باشم که بهشون میرسم امیدوارم کمتر سراغ تلویزیون و از اون مهمتر کامپیوتر برم چون واقعا خیلی از وقتم رو میگیرند.

مهم ترین هدفی که امسال دارم قبول شدن تو یه دانشگاه دولتی روزانه هست که اگه خدا بخواد می خوام بهش برسم و حتما باید خیلی چیزا مثل دیدن تلویزیون ، کار غیر ضروری با کامپیوتر رو کنار بزارم و بیشتر وقتم رو بزارم رو مطالعه کردن و تلاش برای قبولی البته سرگرمی ها هم سر جاشه منتها به موقش.

می خوام آخر پستم رو با چندتا جمله خوب که نمیدونم کی گفته تموم کنم.

“هدف یک نقطه نیست یه مسیر است پس برای رسیدن به هدف باید مسیر را طی نمود.”

“بیشتر مردم منتظر سال جدید هستند ، برای شروعی جدید با عادت های قدیمی.”

Author: کامران بیگدلو

کارشناس مهندسی شیمی