با پیشرفت تکنولوژی و به روز شدن همه امور زندگی نحوه ارتباطات ما نیز دستخوش تغییر بوده و به سوی دیجیتالی شدن پیش می رود. امروزه کمتر کسی است که با اینترنت سروکار داشته و عضو صفحه اجتماعی مثل فیس بوک ، توییتر ، لینکدین و . . . نباشد و یا از رسانه های اجتماعی مانند یوتیوب ، آپارات و . . . استفاده نکند اما سوالی که اینجا مطرح می شود این است که آیا این به روز شدن به نفع ما و روابط اجتماعی ما هست یا نه؟

اکثر ما با پیشرفت تکنولوژی دیگر مایل به طی کردن مسافت طولانی برای دیدار دوستان و آشنایان نیستیم که همین موضوع باعث فاصله گرفتن فیزیکی ما از هم می شود اما از طرفی این صفحات اجتماعی باعث می شوند که دوستان دوران گذشته خود را به راحتی پیدا کنیم و همچنین بتوانیم افکار و عقاید خود را به اشتراک گذاشته و سطح معلومات خود را با خواندن مطالب دیگران بالا ببریم. رسانه های اجتماعی نیز فرصتی مناسبی برای به اشتراک گذاشتن ویدیو های مورد علاقه، کاری و تبلیغاتی را برای ما فراهم کرده است.

مطلبی که در این پست می خوام به آن بپردازم این است که حضور در صفحات اجتماعی و عضو شدن در گروه های مختلف با سطح فکری های متفاوت باعث گسترش افق دید ما می شود حتی افرادی که در ظاهر شخصیت منزوی دارند نیز برای عضو شدن در این گروه ها مشتاق هستند.

طبق تحقیقاتی که روی افراد سالمند صورت گرفت افرادی که زمان بیشتر را صرف گفت و گو و دیدار با دوستان خود می کردند در مقایسه با همسالان خود که منزوی بودند کمتر دچار اختلال حافظه می شوند.

در تحقیق دیگری که به روی دانش آموزان انجام گرفته شده بود مشاهده شد افرادی که عضو صفحات اجتماعی بودند در زمینه های حافظه فعال، حافظه زبانی و املای واژه ها امتیازات بیشتری نسبت به دانش آموزانی که از رسانه های دیجیتال استفاده کرده بودند را کسب کردند. در واقع استفاده از رسانه های دیجیتال هیچ کدام از مهارت های شناختی این جوانان را تقویت نکرده بود.

حضور موثر و مفید در صفحات اجتماعی باعث ایجاد احساس خوب و مثبت در افراد شده و حافظه فعال آنها را تقویت می کند امروزه وجود صفحات اجتماعی مختلف فرصتی مناسب را می تواند برای ایجاد ارتباط موثر بین دانش آموزان، دانشجویان و اساتید را فراهم کند و سرعت یادگیری و آموزش بهتر را بالا ببرد.

چند گام جلوتر:

چندین سال بعد با پیشرفت تکنولوژی کلاس ها دیگر به شکل امروزی تشکیل نخواهد شد و در واقع ترکیبی از رسانه های اجتماعی-آموزش امروزی خواهد بود که محیطی برای تبادل آموزش تبادل نظر و یادگیری خواهد بود.

مزیت های آموزش مجازی :

هر کس از هر نقطه جهان تنها با داشتن اینترنت قادر به شرکت در کلاس خواهد بود.

دیگر نیازی نیست مباحث آموزشی را مدام بر روی تخته نوشت.(اطلاعات از قبل آماده بوده و همگی به راحتی قادر به مشاهده هستند)

زمان کلاس برای حضور و غیاب اتلاف نمی شود.

به دلیل آنلاین بودن کلاس ها و امکان ضبط فیلم کلاس ، مشاهده چند باره فیلم ممکن است.

استاد یا معلم می تواند فایل اطلاعات و کتاب های لازم برای دانشجویان خود تنها با یک کلیک ارسال نماید.

تکالیف به صورت الکترونیکی ارسال می شوند و به صورت الکترونیکی نمره داده خواهد شد.(در زمان کلاس صرفه جویی می شود)

و کلی مزیت دیگر که فرد به دلیل عدم توانایی حضور در کلاس و . . . امکان آموزش و تحصیل حضوری را ندارد.

در چند سال اخیر دانشگاه هایی در ایران دوره های آموزش مجازی را راه اندازی کرده اند و امکان ادامه تحصیل برای افراد شاغل، کسانی که فاصله طولانی تا دانشگاه دارند و سایر افراد دیگر را فراهم کرده اند.